Την Κυριακή έκανε πάρα πολύ κρύο και είχε δυνατό αέρα. Ο Αβέρκιος έστησε με κόπο το τραπέζι με τα μηχανήματα και τα ηχεία που είχε μεταφέρει στον παράδρομο της Α εισόδου του οικισμού, μπροστά από την ΕΤΕΚΑ. Είχε φροντίσει εγκαίρως και για την παροχή ρεύματος από γειτονικό σπίτι και έτσι, μόλις έκανε την πρώτη δοκιμή, η μουσική γέμισε την ατμόσφαιρα και πλημμύρισε τον αέρα.
Σιγά –σιγά μαζεύονταν και οι κάτοικοι του Βουτζά, ανταποκρινόμενοι στο ραντεβού με τον Σύλλογο, που τους είχε καλέσει να εμψυχώσουν τους Μαραθωνοδρόμους.
Εκεί, στην αρχή της πρώτης δύσκολης ανηφόρας, τους περιμέναμε με δυνατή μουσική, πυκνά χειροκροτήματα και κραυγές επιδοκιμασίας για την ευγενική προσπάθειά τους.
Στην αρχή περνάν οι πρώτοι – είναι αυτοί που θα τερματίσουν. Είναι αγχωμένοι και απόλυτα προσηλωμένοι, δεν κοιτάζουν ούτε αριστερά, ούτε δεξιά.
Όσο περνάει η ώρα έρχονται κατά κύματα τα πλήθη των απλών δρομέων, αυτών που απλώς θα τερματίσουν. Με θέληση, χαμόγελο, ρυθμό αλλά και αρκετές φορές μάσκα πόνου και δυσκολίας.
Μπορούμε να καυχηθούμε ότι τους χαιρετήσαμε όλους. Όσοι από μας έμειναν μέχρι το τέλος – γιατί το κρύο θέριζε όσους ήταν ακίνητοι - έφυγαν πλήρεις έχοντας εκπληρώσει την αποστολή: υποδεχθήκαμε στη γειτονιά μας με μουσική ανθρώπους που ήρθαν από όλα τα μέρη του κόσμου για να τιμήσουν με την προσπάθειά τους τον συμβολισμό του Μαραθώνα. Ω, ξείν…
Η ανταπόκρισή τους ήταν σπουδαία. Οι περισσότεροι, και όσοι έτρεχαν από τη δεξιά πλευρά της διαδρομής άπλωναν τα χέρια τους περνώντας και ακουμπούσαν τα δικά μας. Είδαμε πολλά. Έναν πατέρα που έτρεχε με το μωρό του σε αγωνιστικό καροτσάκι. Μεγάλους και μεγάλες σε ηλικία δρομείς. Μία ομάδα ντυμένη με στολές μαραθωνομάχων. Όλοι με αφετηρία τον Μαραθώνα και τερματισμό στο Καλλιμάρμαρο.
Αν δεν είναι αυτό branding για την Ελλάδα, τότε τι είναι;
Επειδή Ο Σύλλογος του Νέου Βουτζά επιδιώκει να πρωτοστατεί σε ανάλογες εκδηλώσεις, καλεί τους κατοίκους να ενισχύσουν την προσπάθεια.
Και του χρόνου!
Παναγιώτα Μπαλοπούλου - Γιαννή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου